مقایسه تخمیر قند‏ در ایزوله‏ های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم و حساس به متی‏ سیلین

زمینه و اهداف: وجود ژن mec A در استافیلوکوکوس اورئوس منجر به تولید پروتئین متصل شونده به پنی‏سیلین موسوم به PBP2a می‏گردد. این تغییر ممکن است با تغییر بعضی فنوتیپ‏ها همراه باشد. این مطالعه با هدف مقایسه تخمیر قندی در ایزوله‏ های MRSA) Methicillin resistant Staphylococcus aureus) و MSSA) Methicillin sensitive Staphylococcus aureus) انجام شد. روش بررسی: تعداد 206 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس (57 ایزوله MRSA و 149 ایزوله MSSA) متشکل از 120 ایزوله از بیماران بستری و 86 ایزوله از حاملین سالم در شهر گرگان بررسی شد. تخمیر قند‏ها در محیط فنل رد براث حاوی قند‏های گلوکز، گالاکتوز، آرابینوز، فروکتوز، گزیلوز، رامنوز، مانوز، سوکروز، ترهالوز، رافینوز یا مالتوز انجام شد. تغییر رنگ بعد از 24 ساعت انکوباسیون در 37 درجه سلسیوس بررسی شد. داده‏ها با آزمون Chi Square تجزیه و تحلیل گردید و در تمام موارد 05/0>P معنی‏دار در نظر گرفته شد. یافته‏ ها: تخمیر قند گلوکز در10 ایزوله (5/17%) MRSA و 11 ایزوله (4/7%) MSSA در ساعت چهارم قابل مشاهده بود که این اختلاف معنی‌دار بود (03/0=P). توانایی تخمیر قندهای رامنوز و گزیلوز در ایزوله‏های MRSA به ترتیب در 11 (3/19%) و 6 (5/10%) ایزوله و در ایزوله های MSSA به ترتیب 3 (2%)و 4 (7/2%) بود که تفاوت معنی‏دار داشت (05/0>P). بیشترین تفاوت در دو گروه ایزوله‌های مربوط به بیمار و حامل سالم، در تخمیر قندهای فروکتوز [120 (100%) در برابر 80 (93%)]، رافینوز [46 (3/38%) در برابر 2 (3/2%)] و رامنوز [14 (7/11%) در برابر 0 (0%)] مشاهده شد (005/0>P). توانایی تخمیر قند رافینوز در ایزوله ‏های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از عفونت ادراری 23 مورد (1/56%) بود که از لحاظ آماری معنی دار بود(03/0=P). نتیجه ‏گیری: مقاومت به متی‏سیلین در ایزوله‏ های استافیلوکوکوس اورئوس با افزایش توانایی تخمیر قندها همراه است. توانایی تخمیر قندها در ایزوله‏ های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از بیماران بیشتر از حاملین می‏باشد.